Bu kızı yeniden büyütüyorum

  You are enough. You are more than enough — simply because you are you . And I love you, unconditionally. Under any circumstance, in every version of you — I will always love you. I will never doubt you, not even for a second. I believe in you with all my heart. You are protected by God. That’s why sometimes, even when you want something so badly, it doesn’t happen — because something greater is being prepared for you. Everything is going to be all right. You’re doing good now, and please, don’t worry. You’re going to be even better. You’ll rise higher, shine brighter. And I promise — I will never leave you. You can trust me. I don’t lie to you. I never will. Even if you don’t end up with the love of your life… Even if you spend your youth alone… It’s okay. You have me. You have God. And when He is with us, we are always protected — always at peace, even in the storm. You deserve someone who will stand by you no matter what. Someone who sees you as the most ...

  Peki neden hep daha ileri gitme arzusu içindeyiz? Daha fazla beceriye sahip ol, daha akıcı konuş, daha güçlü dur, daha çekici bir bedenin olsun... Peki neden? Bu maratonun sonu nereye varacak? Sen nereye varmak istiyorsun? Dur. Sakinleş. Düşüncelerini izle. “Sürekli daha iyi olmalıyım,” diyorsun. Hep daha iyi… Zayıflığa yer yok. Ama bazen kolunu kaldıracak halin olmuyor. Bazen kendini hasta gibi hissediyorsun. Aslında artık onu geri kazanmak gibi bir isteğim yok. Zaten hiçbir zaman gerçekten benim olmamıştı. Ve onun benimle olmaması, benim için daha iyi oldu. Egom, beğendiği o adam tarafından arzulanmak, istenmek istedi sadece. Ama bunlar hep tek taraflıydı — ve bunda hiçbir sorun yok. Evet, artık devam etmeye hazırım. Ama onun ne kaybettiğini göstermek için değil. Kendim için devam etmeye hazırım. Çünkü bu hayatın başrolü benim. Kendim için yaşıyorum. Onu geride bırakıyorum. Çünkü onun aracılığıyla öğrenmem gereken şeyleri öğrendim. O, hayatımdaki görevini yaptı...

  Zihnimi Hackliyorum Dijital güvenlikten içsel güvenliğe bir dönüşüm hikayesi Yeni bir yılın başında, içimde güçlü bir değişim isteğiyle uyandım. Hem dış dünyayı daha iyi anlayabilmek hem de kendi içime daha sağlam bir yolculuk yapabilmek için siber güvenlikle ilgilenmeye başladım. Bu süreçte karşılaştığım bir kavram beni derinden etkiledi: Ethical hacking. Bu kavramdan ilham alarak hayatımdaki en büyük ve en anlamlı projelerden birine başladım: Kendi zihnimi hacklemek. Zihnimle olan ilişkimi yeniden tanımlamak, onu düşman değil, bilinçli bir yol arkadaşı haline getirmek istiyorum. Bu yazı, hem bu yolculuğun başlangıcı hem de kendime yazdığım bir “içsel kod güncellemesi.” Belki sen de kendi zihninle benzer bir mücadele içindesindir. O zaman bu yazıda kendinden bir şeyler bulabilirsin. 2025’in başında yaptığım araştırmalar bana şu kararı aldırttı: Siber güvenlik öğrenmeliyim. Bu alanın dallarından biri olan “ethical hacking” kavramını öğrendim. Bu kavram bana büyük bir ilham ...

  Peşinden Koşmayı Bıraktığım Hayal İnsan iyileşmek için ne kadar çok şey yapsa da, hatta iyileşmeyi büyük ölçüde başarsa da, bazen bir hatırlanan bir anı ile gelen his, insanı yine çıktığı derinliklere indirebiliyor. Tabii ki orada ne kadar vakit geçireceğimiz yine bize bağlı. Ben artık orada 15 dakikadan fazla vakit geçirmemeyi seçiyorum. Sonrasında o çukur beni çağırmaya devam ediyor ama o sesleri duymamazlıktan gelebiliyorum. Dün o kalp kırıklığını yeniden hissettim. Ama bu sadece bir anı. Artık o kişi benim için bir önem taşımadığı gibi, onun beni geçmişte nasıl üzdüğü de bir önem taşımıyor. Hepsi zaten ilahi planın bir parçasıydı. Allah bizim göremediklerimizi görüyor ve bizi yine öngöremediğimiz kötülüklerden koruyor. Eminim ki Rabbim beni daha çok yıpranmaktan korudu. Ona minnettarım. Benim sabırsızlığıma, açgözlülüğüme rağmen beni kötülüklerden koruduğu için Rabbime teşekkür ederim. Artık canım eskisi kadar yanmıyor. Biliyorum ki Allah’ım benim için en güzel yolu çizdi....

  Artık onun hâlâ canımı acıtabilmesine dayanamıyorum. Onunla hiçbir şey geçmedi aramızda, üzeri kapalı birkaç konuşma dışında. Ama o, benim aklımdan hiç gitmiyor. O bile duygularımı ciddiye alamadı, anlam veremedi. Herkes abarttığımı düşünüyor—bazen ben bile. Ama bu, yine de canımı yakıyor. Onu düşünmekse sanki yarama pansuman. Allah’ım, Senin yardımına ihtiyacım var. Ben bu yarayı kapatamıyorum. Artık onu istemiyorum, sevmiyorum sanıyorum ama hâlâ canım çok yanıyor. Onunla ilgili ufacık bir şey bile nefesimi kesebiliyor. Artık onu önemsemeye dayanamıyorum. Onu beklemeye dayanamıyorum. Ne olur Allah’ım, bana yardım et. Onu görme ihtimaline bile dayanamıyorum. Yoruldum.

  Ben Yetişkin Olmayı Beceremiyor muyum? Bazen gerçekten yetişkin olmayı beceremediğimi düşünüyorum. Bugün, düzenli maaş almaya başlayalı tam bir yıl oldu. Evet, hayat pahalılığı ortada ve giderlerim fazla, ama hâlâ birikim yapabilmiş değilim. İstediğim gibi bir evde yaşamıyorum, hatta şu an bir depozito ödemek istesem, onu bile karşılayamam. Tatil yapmak, güzel restoranlarda yemek yemek, ülkeler gezmek ve şık olmak istiyorum. Ama tüm bu istekleri aynı anda gerçekleştirmeye çalışmak, banka hesabıma pek iyi gelmiyor. Öte yandan, “Bir daha bu yaşlara gelmeyeceğim ki!” diye düşünüp isteklerimi yerine getirmek de önemli. Hedeflerim var, bunlar için çalışmam gerektiğini biliyorum. Ama dışarıda vakit geçirmek, spora gitmek gibi şeyler daha cazip geliyor. Sanırım hayatımda bir öncelik sıralaması yapmam, düşüncelerimi organize etmem gerek. Görevlerimi yazmalı ve bu yetişkin hayatında sorumluluklarımı ertelemeden yerine getirmeyi öğrenmeliyim. Çünkü ben böyle biri değilim. Tembel biri de...