Çok zayıf bir haldeydim. O gece ağlayarak Allah’a yalvardım ve karşıma birini çıkarmasını istedim. Ertesi gün ona bakıp bir an için dedim ki: "Ben evleneceğim adamı buldum." O günden beri bu adam aklımdan çıkmıyor. Kafamın içinde onunla sohbet ediyorum, ona kendimi anlatıyorum.
Peki, neden? Ona kendimi anlatmayı neden bu kadar istiyorum? Ne kadar esprili, başarılı, akıllı ve azimli olduğumu düşünsün diye mi? Ya da onu tanıyan biriyle karşılaşınca, içten içe istiyorum ki onlar benim ne kadar güzel, tatlı, akıllı biri olduğumdan bahsetsin. Sonra o bana gelsin, ne kadar değerli olduğumu görsün. Beni istemeyerek ne kadar büyük bir hata yaptığını anlasın. Artık bensiz yaşamak istemediğini söylesin. Bensiz yapamayacağını, başkasıyla olmama dayanamayacağını...
Peki, sonra? Sonra ne olacak?
Ona doyasıya dokunup onu sevebilirim belki. Ya da benim kaybedilmeyecek biri olduğumu anladığında, kendi değerimi kabul edebilirim. "Evet, ben sevilmeye layığım," diyebilirim.
Buna neden bu kadar ihtiyacım var?
Sevilmeye layık olduğuma ikna edilmeye...
Evet, çocukluğumda sevgi bana istikrarsız gösterildi belki. Ya da şart koşularak verildi. Ama çocukluğumda böyle oldu diye bunu gerçeğim olarak kabul mü edeceğim? Hayatımı, değerimi bilmeyen insanlara kanıtlamaya çalışarak mı geçireceğim? Yok mu bunun bir yolu?
Peki, şunları söylesem kendime, ikna olduğum güne kadar:
"Sen değerlisin, sen olduğun için değerlisin. Seni çok seviyorum. Sen sevilmeye layıksın. Sevilmek için bir çaba harcamana gerek yok. Sen gördüğüm en güzel kadınsın; her halinle ve her koşulda güzelsin. Geçirdiğin o zor anları biliyorum. Canının nasıl yandığını, nefes almanın bile zor geldiği günleri biliyorum. Onlar geride kaldı ve ben o günlerin içinden kendimi her defasında daha çok severek çıktım.
Kendimi çok seviyorum. Ve öncelik benim.
Bana iyi gelmeyen insanları geride bıraktım. Kimseye zorla değerimi gösteremem. Ben bundan vazgeçtim.
O benim için değildi. Zaten benim için olanı kimseden alamazdı. Eğer benden gittiyse, bu benim hayrıma. Benim için hayırlı olan ise beni bulacak. Allah’a güveniyorum. Beni, bana zarar verecek insanlardan ve durumlardan koruduğu için O’na teşekkür ediyorum. Ve biliyorum ki O beni çok seviyor. Bana mutluluğu ve huzuru nasip edecek."*
Yorumlar
Yorum Gönder