Ana içeriğe atla

Nedir seni bu kadar tetikleyen ?

 Bazen kendimi çok öfkeli buluyorum ve sonra bu halimden utanç ve pişmanlık duyuyorum. Peki, bu utanç veya pişmanlık, o öfke nöbetini geri alabilir mi?

Hayır, alamaz. O zaman en iyisi, bu durum için kendimi affetmek. Kendimi affediyorum ve soruyorum: Nedir seni bu kadar tetikleyen?

Korktum. O da benim gibi üzülecek diye korktum. Kardeşim gibi gördüğüm o arkadaşım, benim gibi aylarca üzülecek, benim gibi ışıltısını kaybedecek diye korktum.
Peki, onu ne kadar sevsem de, onun üzülmesine engel olabilir miyim? Hayır, kendi üzülmeme engel olamadığım gibi...
Ve diyelim ki onun üzülmesine engel oldum. O zaman, onun bu süreçte öğreneceklerini de engellemiş olurdum.

Bir hatırlatma: Hayat bir yere varmakla ilgili değil.
Yaşamakla ilgili. Yasarken neler hissettiğin, kendini nasıl geliştirdiğin, nasıl kendini sevmeyi ve kabullenmeyi öğrendiğinle ilgili. Bu yolculukta "kendine yürüyebilen" kazanır. Ve bir ipucu: Aslında hep o varmak istediğin yerdeydin. Sadece durup bakman gerek, belki de kendini kendi cennetinde bulursun...

Etiketler:

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bloguma Hoş Geldiniz

Selam, Çocukluğundan beri yazmayı çok seven ama "Ya birisi okursa?" diye günlük yazmaya korkan kızın kişisel günlüğüne hoş geldiniz. Zaten ismimden de gördüğünüz gibi kendimi yeniden büyütüyorum, ama bu kez daha sevgi dolu ve daha şefkatli. Burada belki çok profesyonel yazılar okumayacaksınız, ama hepsi içimden ve gerçek olacak. Hee, bir de burada Yeşilçam'dan alıntılanmış gibi dram dolu satırlar olmayacak. Artık "Sen de yeter artık, bu kadar, şimdi benim sıram!" diyorsan, doğru yerdesin. Bu blogu açarken en büyük motivasyonum, benim gibi iyileşmek isteyen kadınlardan omuz omuza bir arkadaş grubu oluşturmak. Biliyorum yalnız değilim. Hadi bana katılın, yolun başında olanlara ilham verelim ya da bu yolda bocalayan kız kardeşlerimizin elinden beraber tutalım. Birbirimizden öğreneceğimiz çok şey var. Bizi çok seviyorum.
Yorum Gönder
Devamı

Kendine Dönüş

   Ben kimse için bir seçenek olamam. Eğer bir adamın tek isteği ben isem, benim için her şeyi yapmaya ve benimle olmasına engel olan her şeyi ortadan kaldırmaya hazırsa, işte o zaman benimle olabilir. Her gün uyandığında benimle olmamayı bilinçli olarak tercih eden bir adamı artık beklemiyorum. Ona enerjimi vermiyorum. Enerjimi kendime yöneltiyorum; kendimi yeniden sevmeye ve sevilmeye açıyorum. Onun beni istememesi, benim değerimi belirleyemez. Değerimi yalnızca ben belirlerim. Ben çok güzel, başarılı, yüksek sosyal zekâya sahip ve eşsiz bir auraya sahip bir kadınım. İsteklerim için adeta bir mıknatıs gibiyim. Disiplinliyim. Kararlıyım. Potansiyelim yüksek. Tek yapmam gereken, enerjimi emen o hayaletten kurtulmak. VE KURTULDUM BİLE! Artık Allah’ın izniyle beni durduracak ya da yavaşlatacak hiçbir şey kalmadı. O adam geride kaldı. Üstelik hayatıma girecek adam, bana kendimi sorgulatan ya da huzursuz hissettiren biri değil; hayatımı kolaylaştıran, bana kendimi daha da çok sevd...
Yorum Gönder
Devamı

O adama veda mektubu

 Sevgili canımı en çok yakan, Öncelikle seni çok özledim. Son görüşmemizden sonra beni bir kere bile sormasan da, hiç aramasan da, tatillerden tatile gidip büyük ihtimalle bir sürü kadınla olsan da... Ben seni çok özledim. Sen yokken de yaşadıklarımı sana anlattım. Güzel bir yere gittiğimde senin de görmeni istedim. Zorlandığımda keşke sen yanımda, bana destek olsan diye düşündüm. Ama hiç birinde yoktun. Ben galiba sana yük olurdum. O güzel, başarılı hayatında... Sen güçlüsün, her şeyin var... Bense hayatımı yeniden kuruyorum ve bolca da ağlıyorum. Ben seni yavaşlatırdım. Kesin sıkılırdın bu kadar çok ağlamamdan, bu kadar duygusal olmamdan. İlk başlarda beni sevdiğini, seveceğini sanmıştım. Bana bazen o kadar güzel bakıyordun ki... Hayatım boyunca bu sürsün istiyordum. Ama sonra o bakışların yerini beni hiç görmemelerin aldı. Bir gün sana güzel bir şey söyledim, kafanı benden başka bir yöne çevirdin. Ellerimiz birbirine değer gibi oldu, elini o kadar hızlı çektin ki sanki benden ...
Yorum Gönder
Devamı